Historie

De Kerkelijke Stichting Stalpaert van der Wiele is de opvolger van eerdere instellingen op het gebied van de R.K. armen-, wezen- en bejaardenzorg in Delft. De geschiedenis gaat terug tot 1710, het jaar waarin het eerste viertal armmeesters het vaandel overnam van het college dat daarvoor onder bestuur van de Jezuïeten over de kerkelijke goederen en de katholieke armen en wezen had gewaakt. Het nieuwe college werd door het stadsbestuur goedgekeurd hetgeen het ‘dyaconybestuur’ de noodzakelijke legitimering gaf*.

*Onder de titel “Over weldoeners en wezen, bejaarden en bedeling” is in 1996 een boekje van de hand van Prof. dr. M.J. van Lieburg bij Erasmus Publishing verschenen (ISBN 90-5235-101-5)

De naam van de kerkelijke stichting verwijst naar de bekende priester-dichter Joannes Stalpaert van der Wiele (1579 – 1630), die in augustus 1612 werd belast met het pastoraat in Delft. Stalpaert van der Wiele werd in ‘s-Gravenhage geboren als zoon van een advocaat bij het Hof van Holland. Hij studeerde rechten in Leiden en Orléans en theologie in Leuven. In 1606 werd hij in Mechelen tot priester gewijd en hij sloot zijn theologische studie nog datzelfde jaar af in Rome waar hij promoveerde tot doctor in de theologie. Buiten Delft kreeg Stalpaert van der Wiele vooral bekendheid als dichter en schrijver.

Rond 1970 droeg de instelling (toen genaamd RK Armbestuur van Delft), haar taken op het gebied van de ouderenzorg over aan de DKSB ´Delftsche Katholieke Stichting voor Bejaardenzorg en Huisvesting voor Alleenstaanden´. Eerder werd de zorg voor wezen al beëindigd. In 1978 werd de naam van de instelling gewijzigd in Kerkelijke Stichting Stalpaert van der Wiele en werd de doelstelling aangepast. De laatste statutenwijziging vond plaats in 2008.